Sandcasting. Hierbij wordt een mal gemaakt door een object in zand te drukken. De mal wordt vervolgens ingegoten met gesmolten glas. Het resultaat is een glasobject waarvan de bovenzijde glanst en de andere drie zijden een zandstructuur hebben. De zijden met de zandstructuur kunnen eventueel nog gepolijst worden om meer gladde zijden te krijgen. En natuurlijk hangt het resultaat weer af van je oventemperatuur en ovenprogramma-instellingen. Het is mij gelukt om 2 X een Nefertite te maken via Sandcasting. Zie EXTO
Kilncasting. Bij deze techniek wordt er een mal gemaakt (meestal uit gips) van een model wat gemaakt is van een ander materiaal. De mal wordt gevuld met stukjes glas en vervolgens in de oven geplaatst (meestal 800 tot 1000°c). Bij het smelten van de glasstukjes vormen deze zich naar de vorm van de mal. Omdat je bij deze techniek het gips moet vernietigen, voor je het beeld van glas kan bewerken, ontstaan er alleen unica’s. En dat maakt nu een beeld van glas vaak zo duur. EXTO
Dit is een andere vorm van Kilncasting die letterlijk vertaald wordt als “pasta van glas”. Bij dit proces wordt fijngemalen glas gebonden met een bindingsstof (bijvoorbeeld Arabische gom of behanglijm) en gekleurd. Het mengsel wordt vervolgens in een mal gesmeerd en in de oven gebakken. Wanneer de glasdelen zijn samengesmolten ontstaat er een hol object. De dikte van het materiaal is afhankelijk van de dikte van de aangebrachte laag. En natuurlijk heeft het stookprogramma en temperatuur een grote rol.
Inmiddels ben ik al aardig bedreven in deze techniek en maak ik mooie “suiker”schaaltjes. Zie hier een blogje over Pate de verre schaaltjes in wording
Pate de Verre schaaltje Zeegroen met witte stippenrand
Schaaltje, uitgevoerd in een combinatie van gefused glas met een witte stippenrand. door de pate de verre techniek toe te passen.
Mooie kleuren blauw in de zeegroen golven.
Maten: 13 X 13 X 4 (hoog) cm
2015…. Is er een tegenstroming gaande? Tijdgeest jaren 60 en nu! In de jaren 60 is de Paradijsweg aangelegd in Ter-Aar. Kwekers en Bloemisten zetten hier aan deze weg hun bedrijfjes op. Inmiddels is de vergrijzing toegeslagen en is er geen erfopvolging. Op deze kleine stukjes grond is het niet erg rendabel kweken om een gezinsinkomen te genereren. En met de verkoop van deze kleine bedrijfjes wil het niet erg lukken in de tijdgeest van deze tijd…..met het bestemmingsplan van toen!
Met deze “Paradijs (weg) ” schaal van glas heb ik het gebiedje zichtbaar gemaakt tussen Westkanaalweg en Paradijsweg in Ter Aar.
Als een zijderups volwassen is en zich constant heeft dik gegeten aan het blad van de moerbeiboom, gaat hij zich inspinnen met een zijden draad. Deze dunne zijde draad komt uit gaatjes aan weerskanten van zijn bek. De zijde draad is wel een kilometer lang. Doordat de zijderups zich in een 8-vorm ronddraait ontstaat er een cocon. Die cocon bestaat dus uit pure zijde. Binnenin de cocon verandert de zijderups in een vlinder.
Voordat het zover is wordt de rups gedood door de cocon in kokend water te dompelen. Daarna wordt de draad voorzichtig afgewikkeld. En kan er sjaals van geweven worden, kleding van gemaakt worden. Ik maak van de zijde cocons kleine juweeltjes, soms met zilver, maar veelal met textiel. Je vindt ze in mijn Etsy-shop
Nooit geweten……..Maar jaarlijks is er in Lille (F) een brocante markt. Dit jaar was hij op zaterdag 5 september.
De stad ontvangt 1,5 miljoen bezoekers. Dwars door de hele stad zijn er 12.000 kraampjes te vinden. En dat is meer dan 100 kilometer, zegt men.
Je kan het vergelijken met onze koninginnedagmarkt maar dan in het Frans.
Wat is dit een happening zeg…..Wat een volk komt er op af….. En daarnaast is het ook nog supergezellig. De stad is opgedeeld in compartimenten. Zo is er een antiek-gedeelte, een braderie-gedeelte, een brocante-gedeelte en een rommelmarkt-gedeelte. In dat laatste gedeelte heb ik rondgestruind. Je kan nu eenmaal niet alles zien op zo’n dag.
Ik heb mooi gescoord met mooie, oude glaskralen, echte franse lavendelzakjes……en ach ja, het culturele bezoek niet overgeslagen, dus ook een kerk bezocht……….Het was goed toeven in Lille……Volgend jaar weer….
De opbrengst van Lille zijn vast weer teug te zien in mijn nieuwe sieraden.
Net als 1,5 miljoen andere mensen reisden wij ook af naar het Noordzeekanaal om daar een plekje te bemachtigen langs de kade. En Oooooo, wat was het mooi. Wat een belevenis.
Om te beginnen bleek ik niet de enige te zijn om met n picnikmand langs de kant te gaan zitten. Wat een mensen….. En wat een geweldige organisatie om dit allemaal mooi te stroomlijnen. Petje af!
Maar over 5 jaar ga ik weer, maar dan met de boot…….
Tja, wat doe je, als er een hittegolf is in midden-Europa. Je bent op vakantie en heb geen zin in 36 graden.
Dan zoek je wat koelers… rond de 30 graden is prima-genoeg voor ons.
En zo kwamen we in Zeeland terecht.
Op de laatste camping van Zeeuws-Vlaanderen, vlak voor België. Camping de Zwinhoeve.
En dat was prima toeven, vlak achter het duin, aan het natuurgebied Het Zwin.
Heel lange uitgebreide stranden–wandelen naar Knokke–Joggen over het strand.
Het Zwin, natuurgebied bij Cadzand
Maar ook rommelen en zoeken door het zand. Zwoegen langs de kustlijn….kijken of je zeeglas of een haaientandje vindt.
De haaientanden die aan het strand van Cadzand gevonden worden zijn extreem oud. Men zegt tussen de 25 en 50 miljoen jaar oud.
Als iets zo oud is, zijn het fossielen.
De fossiele haaientanden zijn vorige eeuw vrijgekomen door het verschuiven van de aardlagen en door de februaristorm in 1953. En ook door het opspuiten van zand uit de zee om de duinen te versterken, zijn nu wat meer haaientanden op het strand van Cadzand in Zeeland te vinden.
Het is niet zo, dat het strand bezaaid ligt met fossielen. Je moet echt zoeken, turen en rommelen door het zand. Een tijdrovend klusje, maar als je toch op vakantie bent, maakt dat niet uit. Toch?
Van de haaientanden die ik gevonden heb, heb ik nu diverse oorbellen gemaakt.
Van zilver en van zwart staal. Deze vindt je hier op ETSY
Update juli 2020: Terug naar Cadzand en weer wat moois gevonden. Ik heb weer diverse Haaientanden-oorbellen geplaatst in mijn etsy-shop.
Deze mooie bubblejuweeltjes van superfijn zilverdraad925 zijn gemaakt met een breivork. Ik verwerk er steeds mooie edelsteentjes in. Aquamarijn, Agaath, Kwarts en meer….. Meest maak ik van de sluiting van het collier het pronkstuk, zodat dit aan de voorzijde, maar ook aan de achterzijde gedragen kan worden……. De ene keer verwerk ik in de sluiting zetkastjes met edelsteentjes, de andere keer gebruik ik magneetjes of een oude knoop. Doordat ik met een breivork heb gewekt en ook met echt zilverdraad wat heel buigzaam blijft, is het zilverdraad te vormen rond de hals waarbij je de ketting ook langer en korter kunt maken. Dit maakt het ook echt een juweeltje rond de hals…….
Mijn Bubble juweeltjes deden in 2013 mee in de “slide show” van Museum Boijmans van Beuningen, tijdens de expositie: “Onverwacht Ambacht”.
Pâte de Verre.
madebymirjam 